Tour the Borholm 6-12.05.2023

W ramach trenowania umiejętności żeglarskich zdecydowałam się wybrać na rejs na Bałtyku. Dla Męża był to czwarty raz; dla mnie pierwszy. Do tej pory byłam przekonana, że nigdy nie zdecyduję na taki rejs, głownie z powodu złej sławy Bałtyku jako morza zimnego i kapryśnego, o nieprzyjemnej fali. Ale Mąż od zawsze przekonywał mnie, że właśnie Bałtyk jest najlepszym nauczycielem praktycznego żeglowania. W końcu powiedziałam sobie, że raz mogę spróbować i się przekonać jak jest i czy to jest coś dla mnie, czy też nie. Najwyżej już nigdy nie wybiorę się na Bałtyk. 

I tak 6.05.2023 wsiedliśmy do pociągu do Kołobrzegu. Pociąg zaliczył 150 minut spóźnienia - na szczęście kapitan nie planował wypływać w sobotę. 

Załoga liczyła 5 osób +kapitan. Nie byłam jedyną kobietą na pokładzie - była jeszcze K.

Trasa była dostosowywana do warunków wiatrowych i to one zdecydowały, że opłynęliśmy Borholm, a nie popłynęliśmy do Szwecji. I tak odwiedziliśmy:

• port w  Svaneke 
• wyspę Christianso
• port w Rone
• port w Nexo.

Wszędzie typowa dla Skandynawii zabudowa tj. małe domki ( wyglądały jakby były z klocków LEGO) i okna bez firan/rolet.

Za to wyspa Christianso jest tak mała, że w 2 godziny ją obeszliśmy. Na kamieniach przy wyspie wygrzewały się foki, a na samej wyspie spotkaliśmy dużo kaczek wysiadujących jajka, które nas zupełnie ignorowały.

Pogoda była wyjątkowo jak na Bałtyk, bo przez cały rejs świeciło słońce, a niebo było bezchmurne. Wiatr wiał, momentami b. silny i na morzu było max 10 stopni, ale słońce nas grzało. Komfort termiczny miałam po założeniu 3 warto odzieży plus sztormiak +czapa.

Miałam szczęście, bo dwa razy mieliśmy z Mężem 4-godzinne  wachty nawigacyjne w czasie których były bardzo dobre warunki wiatrowe, co pozwoliło mi stać za sterem i nabywać praktyki.

Towarzystwo było super: nasi rówieśnicy, słuchacze dawnej Trójki. Tematów do rozmów przez R nie brakowało. 

Podsumowując: było super. Wróciłam z totalnie przewietrzoną głową po ciężkim kwietniu i majówce.